Denk eens niet aan een krokus. Waar dacht je aan? Vast aan een krokus. Dat woordje “niet” had ik ook weg kunnen laten, want je ziet het tóch voor je. Magisch vind ik zoiets. Zo’n woordje, dat eigenlijk een verschil van dag en nacht zou moeten maken, wordt volkomen genegeerd door ons brein.
Wij ouders gebruiken dit woordje vaak in onze opvoeding. Niet rennen! Schreeuw niet! Sla je zusje niet! In principe ziet je kind dus eigenlijk als eerst voor zich: Rennen! Schreeuw! Sla je zusje! Natuurlijk snappen onze kinderen – meestal – best dat ze ermee op moeten houden. Maar we leggen hiermee wel de nadruk op het negatieve, dus op wat we níet willen.
Een meisje komt op een verjaardag met allemaal grote mensen. Ze kruipt achter moeder weg. Moeder zegt: “Doe niet zo verlegen!”.

Door te benoemen wat je niet wilt, benadruk je eigenlijk het tegenovergestelde. We willen dat het kind rustig loopt omdat het anders misschien valt. We willen dat een boos kind de ruzie met woorden oplost omdat je elkaar geen pijn mag doen. Dan kunnen we dat toch ook beter zo zeggen? Wel zo duidelijk. Beter voor de sfeer in huis ook. En beter voor het zelfbeeld van het kind.
Negatieve opmerkingen doen iets met je. Dat is bij een volwassene zo, maar bij een kind kunnen de gevolgen nog groter zijn. Een kind wordt niet geboren met een beeld van zichzelf. Dit wordt gevormd door wat er tegen hem of haar wordt gezegd en hoe het kind wordt behandeld. Kinderen met een positief zelfbeeld zitten goed in hun vel en functioneren beter.

Kinderen onthouden vooral het gevoel dat iemand ze geeft. Niet zozeer wat iemand tegen ze zegt, maar hoe ze zich door hem of haar voelen. Dat is bij volwassenen ook zo hoor. Denk maar eens aan een oude vriend van vroeger, of aan je oma. Het eerste wat dat bij de meeste mensen oproept is een gevoel. Weet je dat er minstens 9 positieve opmerkingen nodig zijn om het nare gevoel van een negatieve opmerking weer op te heffen? En dat je positief opvoeden kunt leren?
Ik hoop dat ik mijn kinderen een goed gevoel geef. En een goed zelfbeeld. Ik zet vanaf vandaag weer in op een positieve opvoeding. Mijn lieve pubers, ik wil graag dat jullie lief zijn voor elkaar en dat jullie wél de tafel dekken als ik dat vraag (of zomaar een keer spontaan).